Duyamayan Kalmamalı

Duymayan kalmasın Hasret beni sevmiyor.
Ve bu gerçek zerk ediyor bedenime tarifsiz bir zehri.
Nehri geçmek için bir yolum yok
Ellerim güçsüz düşmüş kalem tutmaktan
Sal yapmaktan acizim.
Sana aç yatmaktanda ölmüş göz bebeklerim.
Yakub oğlunun gönderdiği gömleği koklayınca açılmış ya hani gözleri
Sevgilim;
Senden bana kalan son şeyi koklasam bende
Seni tekrar görebilir miyim ?
Her gerçek biraz zehirlidir sevgilim
Biliyorum mucizeler bize görünmez
Ki zaten bizde hâlâ bir mucize mi beklemeliyiz inanmak için.
Evet mi ?
Öyleyse söyle
Seni sevdiğimi anlaman için nasıl bir mucize gerekli ?
Kaç ölü diriltmem gerekli ?
Kaç dolunay bölmem gerek ortasından ?
Sevgilim biliyorsun ben bunları yapamam.
Bu çok zehirli bir gerçektir.
Her zehir acıdırda zaten
Her gerçek acıtırda zaten.
Bak şiir yazıyorum işte bu da benim mucizem olamaz mı ?
Bu güçsüz eller bak nasıl diziyor kelimeleri.
Bak nasıl dize getiriyorum dizeleri.
Haklısın sevgilim haklısın böyle vasat bir mucize olamaz.
Bu şiirler kimseyi bir şeye inandıramaz
Bundan öncekilerin inandıramadığı gibi.