Hasret beni sevmiyor.
Öğrenilmiş çaresizlik.
Bu konuda ne buyuruyordu ki Zerdüşt ?
Kabza tutsam, patlar göğsümde en fosforlu bombalar.
Çocuklar onları misket sanıp toplar
Biliyorum
Benim seni sevmem seni intihara meylettirir.
Bilmiyorsun
Senin beni sevmemen beni şiirlere gark ettirir.
Ki zaten kelebek parçalamaya başlamışsa kozasını
Herşeyin sonu gelmiş demektir.
Ve sevmiş demektir İslâm Hasret'i
Kast ettiğim hayatımın faili meçhul suikastçisi.
Aşık ölmeye ramak kala rampalar kurulmuş.
Yanlış biliyormuşum.
Toma Hawk su sıkmıyormuş.
Oysa halk isterse bizi birleştirebilir.
Belediyenin verdiği yetkiye dayanarak nikahımızı kıyabilir memur.
Mazlumlara baskı yapıyorsa muktedir.
Benden duymuş ol
Direnmek meşrudur.
Ah şimdi yanında olmak vardı.
Gözlerinin elasıyla yeşilini birbirinden ayırmak.
Tutmak ellerini
Tutsak etmek seni yüreğimin kör kuyularında.
Ve sana kötü bir haber
Hiçbir tüccar yok oradan seni çekip çıkaracak.
Marjinal oluşumuz manidar.
Öyle ki
Ne zaman Tanrıdan istemeye doğrulsam seni kıbleye
Yüreğimi bir ferahlık kaplar.
Galiba bir gün kabul olacak ettiğim dualar.
İnşallah.
Umarım.
Amin.
Amen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder