Sensiz günlerimi çentik atarak saysaydım eğer duvarlara.
Tek bir çizgim bile olmazdı.
Şehrim düştü çünkü giderken attığın adımlarınla.
Duvarlarım enkaz halinde.
Her yanda ölü melekler kırık kanatlar.
Gizli gizli ağlıyor palyaçolar kan denizi sahilinde.
Martılarda alışamadı gidişine.
Göç etti hepsi gittiğinin ertesi gününde.
Kuduz bir köpek yalnızlığı benimkisi.
Geçmesi kolay değil tedavi görmeden.
Tedavi kolay değil saldırganlığım yüzünden.
Kısacası ölümü kendi elinden vahşi bir yaratığım ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder