Melekler cinayete kurban gidiyor şehrimde Pollyanna.
Umutla vurulmuş oluyor çoğu.
Kimisi aşkla boğulmuş.
Kimisi göz yaşı dökülerek yakılmış diri diri.
Şiirbazlar sirklerde Pollyanna.
Kaybedip kaybedip geri getiremiyorlar sevdiklerini.
Düşüyor maskesi palyaçoların
İpi kopuyor idam mahkumu cambazların.
Acılar tatlandırılmaya çalışıyor estetik ameliyatlarla Pollyanna.
Bıçak altında tüm duygular.
Doktorlar diziden fırlamış
Bir tarafı düzeltirlerken diğer taraf patlıyor.
Acılar aynı kaldı,
Kalpler sevgiden çatlıyor.
Şarkılar Pollyanna şarkılar susuyor.
Çölden geçmiş sanki hepsi.
Hepsi o denli susuyor.
Şiirler şairsiz kaldı Pollyanna.
Şiirler sensiz
Kuşlar sessiz kaldı Pollyanna
Rüzgarda kokun yok.
Yağmurda öpüşünün ıslaklığı
Güneşte gözlerinin sıcaklığı yok.
Ay senin gibi ışıldamıyor.
Hiçbir şey eskisi gibi değil.
Sen eskisi gibi değilsin.
Ben eskisi gibi değilim.
Eskisi eskisi gibi değil.
Seni seviyorum Pollyanna
Seni çok seviyorum.
Herşey değişmiş olsada
Bir tek bu sabit.
Bir tek bu stabil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder